Açıkçası yazıma nereden başlayacağımı bilemiyorum. Sıradan bir blog diye nitelendirdiğim kişisel blogum, bu gün "100.000" tıklanmasını aldı ve ben de iyi bir şekilde denk getirmeyle şu an 100. yazımı yazıyorum. Biliyorum bunlar sadece sayıdan ibaret ama yine de ufaktan bir değinmek ve sizlere teşekkür etmek istedim.
Bu arada kusura bakmayın, kuru kuru buradan "Teşekkürler!" yazıyorum ama elimden de bir şey gelmiyor. Gönül ister ki etkinlikler vs. bir şey yapayım fakat başka bir zamana inşallah. Yaklaşık 11 ay süre içerisinde ulaştığım bu rakam bazılarınız için olmasa da benim için çok yüksek ve başarılı bir şey. Doğruyu söylemek gerekirse ben bu kadar hızlı ilerleyeceğimi hiç düşünmedim. Birçok kez (birkaç sinirimi bozan sebepten ötürü) bırakmayı ve bu işi yapamayacağımı düşündüm. Daha sonrasında devam kararı aldım ve yazılarıma devam ettim, böylece meyveleri de yavaş yavaş olmaya başladı.
Belki de bilmezsiniz, 10 Şubat 2016 tarihinde bu yazıma benzer bir yazı daha yazmıştım. Şimdi için küçük fakat 8 ay öncesinde bir hayli yüksek bir sayıyı, 10000. Ve bu yazımda beni motive eden, sevindiren bir yorum gelmişti, hatta ben doğrudan ekran görüntüsünü göndereyim size.
Daha sonra ise ben bu yorumu hiç ama hiç unutmadım. 100.000 olsa da ekran görüntüsü alıp yazı paylaşsam düşüncesiyle sayıklıyordum ve gün geldi, yazımı paylaşıyorum. "İyi de ne halt vardı da bu yazıyı yazıyorsun, duyanlar da plaket verdiler sanacak?" düşüncesinde olabilirsiniz. Ama benim kazancım fazlasıyla oldu. Maddi anlamda demiyorum, manevi olanından bahsediyorum. Çünkü şimdiye kadarki maddi kazanç "0". Şimdilik gerek de yok, ileride kendilindiğinden gelir o. Ha ben ne diyordum, manevi kazanç. "Nedir o manevi kazanç?" diye soranlar varsa şöyle söyleyebilirim;
İlk olarak yazılarımı takip eden birkaç kullanıcı benim kazançlarımdan birisi oldu. Yazılarımın takip edilmesi benim için çok iyi bir kazançtır. Bunun yanında birçok kişi ile yüz yüze olmasa da tanışma fırsatım oldu. Samimi ilişkiler içerisinde olduk. Sağ olsunlar, yazılarımı ilgiyle okuyup yorumlar yazdılar. Bunun karşılığında ise "İnternetten faydalı bir şeyler yapılabiliyormuş" diye düşünceler içerisine girdim. Çünkü öncesinde hunharca bilgisayar oynardım ve vaktimi çok fazla boş yere harcardım. Tamam şimdi de oynuyorum ama eskisi gibi çok fazla değil, 13-14 saat oyun oynadığımı hatırlarım.
Uzun lafın kısası, şimdiye kadar bana destek olmuş, yazılarımı takip etmiş, paylaşmış, bir kez olsun bloguma tıklamış, yorumlamış olan herkese ayrıca teşekkür ediyorum. Bana birçok duyguyu kazandırdınız ve yazılarınızdan çokça kez faydalandım, bilgilendim. Sizleri az da olsa bilgilendirmeye çalıştım. Şüpheniz olmasın ki işinize yarayacak yazılara devam edecek ve bu kişisel blogumu bırakmayacağım. Daha sizlere ne yazayım ki? Hiçbir şey aklıma gelmiyor. Kendimi ifade etmekte zorlanıyorum. Her neyse kendinize iyi bakın, bir sorunuz varsa ben buradayım.